|
ÖNCÜ TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ (ÖNCÜ TKP)
TASLAK PROGRAMI
GEREKÇE
Çağımız, çökmekte olan kapitalizmden sosyalizme geçiş çağıdır. Paris Komünü ile başlayan, Ekim Devrimi ile süren proletaryanın dünyayı değiştirme savaşımı, yaşanan bütün olumsuz gelişmelere karşın sürmektedir. Binlerce yıllık sömürücü sınıflara, düzenin sonsuz olmadığını gösteren Rus işçileri, yoksul köylüleri ve onların yarattığı Ekim Devrimi çözülmelere, yıkımlara karşın, yine de dünya proletaryasının ve halklarının esin kaynağı olmaya devam ediyor.
Sosyalizm,Yeni Dünya Düzeni koşullarında da kendi iç çelişkilerinden kurtulamayarak çürüyen emperyalist-kapitalizm karşısında, insanlığın ileriye doğru gelişiminin asal yönlendiricisidir.
Bugün yeryüzünde, geniş emekçi yığınların ve halkların ortak düşmanı emperyalizmdir. Bu olgu emperyalizme karşı dünyanın dört bir köşesinde yürütülen savaşımın çok yönlü bir bütünlük kazanmasını sağlar. Emperyalizmin kesin yenilgiye uğratılarak varlığına son verilmesi, başta dünya sosyalist hareketi olmak üzere, uluslararası işçi sınıfı eylemliliği ve ulusal kurtuluş savaşımlarının oluşturduğu dünya devrimci sürecinin bütünlüğünün ve dayanışmasının güçlendirilmesini zorunlu kılar. Tek tek ülkelerin halklarının sonuncu kurtuluşları, emperyalizme karşı verdiği savaşımda dünya devrimci sürecinin bütünlüğüne sonuna kadar bağlı kalmakla olanaklıdır. Günümüzde enternasyonalist dayanışma olmadıkça, hiçbir ülke halkı savaşımı sonuncu utkuya ulaştıramaz.
Emperyalizmin sömürüsü ve baskısı altındaki Türkiye halkının savaşımı bütün dünyadaki anti-emperyalist savaşımın ayrılmaz bir parçasıdır. Bu savaşımın önderi işçi sınıfımızdır. Halkımızın sonuncu kurtuluşunu sağlamakla yükümlü olan işçi sınıfımız, emperyalizme karşı yürütülen savaşımın sonuna kadar kararlı biricik gücüdür. Çünkü ulusal sınırları çoktan aşıp uluslararası nitelik kazanmış olan sermayeye karşı savaşım veren bütün ülkelerin işçi sınıfının düşmanı tektir. Emperyalizm. Sonuncu ereği tektir; sınıfsız, sömürüsüz bir dünya toplumu. Bu somut durum işçi sınıfının birliği ilkesinin en yüce biçimi olan proletarya enternasyonalizmine sonuna dek bağlılığı zorunlu kılar.
Enternasyonalizm, Ulusların ve Halkların kendi geleceklerin belirleme türesini (Hakkını) önkoşulsuz sonuna değin savunmayı gerektirir. Böylece enternasyonalizmin halkların kardeşliği ilkesiyle çok daha kapsamlı ve güçlü bir biçimde yaşama geçirilmesi gerçekleşir. Öte yandan bölgesel gerginliklerin tırmandırılmasına, emperyalist işgallere karşı çıkmak ulusal kurtuluş savaşlarını desteklemek ve türesiz (haksız) savaşlara karşı durup, dünya barışını savunmak önemli enternasyonalist görevlerdendir.
Dünya emperyalist-kapitalist sistemine bağımlı, orta gelişkinlikte bir ülke olan Türkiye'de egemen üretim biçimi kapitalizmdir. Türkiye'de boy vermesi yüz yıl öncesine uzanan ve bu noktadan günümüze dek gelen süreç boyunca not etmeye değer erkin-yarışmacı bir dönem geçirmeyen kapitalizm, başlıca gelişmesine Kurtuluş Savaşı'ndan sonra kavuşmuştur. Kapitalizmin bu başlıca gelişimi bütünüyle dünya kapitalizminin emperyalist döneminde yer aldığı ve palazlanmakta olan yerli burjuvazi, giderek emperyalizmle tam bir işbirliğine girdiği için, Türkiye kapitalizmi emperyalizme bağımlı olmuştur. Bu dönem boyunca, yerli burjuvazinin ortaklık içinde olduğu uluslararası finans kapitalinin tekelci niteliği ülke kapitalizmine de yansımış, ayrıca kapitalizm öncesinden gelen toplumsal koşulların zorlamasıyla Türkiye kapitalizmi tekelci bir nitelik kazanmıştır.
24 Ocak Ekonomik Kararları'yla başlayıp günümüze dek gelen süreçte Türkiye kapitalizminin tekelci niteliği daha da gelişmiş, emperyalizmle olan işbirlikleri güçlendirilerek ülke ekonomisinin bağımlılığı arttırılmış, dünya sosyalizm uygulamasındaki çözülmeyle birlikte, tek kutuplu duruma gelen dünyamızda Türkiye kapitalizmi dünya emperyalizminin olmazsa olmaz bir parçası durumuna gelmiştir. Dolayısıyla Türkiye tekelci burjuvazisi her türlü yetersizliğine karşın bölgemizde artık çok daha söz yetkisi olan yandır. Bu durumun sonucu ise Türkiye tekelci burjuvazisinin bölge pazarı üzerindeki pay istemleri, yayılmacılık eğilimlerini güçlendirmektedir.
Kapitalizmin, yani pazar için meta üretiminin ve buna bağlı olarak değişimin gelişmesi; bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de kentlerde ve köylerdeki geniş emekçi yığınlarının önemli bir bölümünü, kendilerinin olan üretim araçlarından kopararak yoksullaştırmış ve işgüçlerinden başka satacağı bir şeyi olmayan ücretli köle durumuna getirmiştir. Özellikle son yıllarda büyük kentlerdeki nüfus patlaması ve bunun getirdiği sayısız sorunlar kapitalizmin ekonomik yasalarının nasıl acımasızca işlediğinin somut göstergesidir. Kapitalist toplumda gönenç düzeyinin göstergesi gibi ele alınan araba, beyaz eşya gibi asal gereksinmelere, üreticilerin küçük bir bölümünün sahip olması onların kredi ve borç kıskacı içinde boğuldukları gerçeğini ortadan kaldırmamaktadır. Böylece üretim ve dolaşım araçlarının önemli bir bölümünün mülkiyetin elinde toplayan az sayıda kapitalist ve büyük mülk sahibinin karşısında, işçiler ve sömürülen diğer emekçiler yer almaktadır.
Üretim araçlarından koparılarak proleterleştirilen küçük üreticilerinde aralarına katılmasıyla daha da kalabalıklaşan işçi sınıfının durumu her geçen gün kötüleşmektedir. Yaygınlaşan kapitalistleşme sonucu işçi çalıştırma artsa bile daha ileri tekniklerin kullanılmasının hızla yaygınlaşması işçiye olan gereksinimi görece azalttığından, işsizler ordusu çığ gibi büyümektedir.
Kapitalist üretimin kaçınılmaz sonucu olan bu durum emeğin sermayeye bağımlılığını ve dolayısıyla sömürüye olan zorunluluğunu daha da arttırmaktadır.
Öte yandan kapitalist ekonominin denetimsiz yapısı sürekli olarak ekonomik bunalımlara yol açmakta, var olan kapitalist üretim ilişkilerinin yol açtığı bu durum, üretici güçlerin gelişmesini engellerken, proleterleşme ve tekellerin güçlenmesi süreçlerini hızlandırmaktadır. Üstelik ekonomisi, emperyalist sisteme bağımlı olan ülkemiz, bu sistemin gittikçe yoğunlaşan bunalımlarını daha da duyumsamakta ve bağımlı kapitalist ekonomi derin yaralar almaktadır.
Kapitalizm, emeğin üretkenliğini arttırarak yaratılan toplumsal değerin büyümesini sağlarken, bu toplumsal değerden yararlanma eşitsizliğini de beraberinde getirir. Bir avuç tekelciden ve onun gerici bağlaşıklarından oluşan sömürücüler, kapitalist mülkiyet ilişkilerinin bir sonucu olarak, toplumsal varsıllıkların büyük bir bölümüne el koyarken, tüm değerleri yaratan emekçiler yoksulluk içinde ve güçlükle geçinecekleri en az geçim koşullarında yaşamak zorunda bırakılırlar. Bu durum işçi sınıfının görece ve bazen kesin olarak yoksullaşmasına yol açarken köylülerin önemli bir bölümünün, küçük memur, zanaatkar, esnaf ve diğer halk tabakalarının yoksulaşmalarını son evreye vardırır. Bütün bu toplum kesimler var olan düzenin kötülüklerini, yoksullaşmanın getirdiği bağımlılığı, sömürünün yoğunlaşmasını, kıyım ve yaşama gevensizliğinin acısını ve öfkesini yüreklerinde duyarlar.
Toplumsal çelişkilerin gün geçtikçe büyüyüp derinleşmesi sınıf saflaşmalarını daha da belirginleştirmekte, sömürü ve baskıyla karşı karşıya olan toplum kesimlerinin kendi kurtuluşları doğrultusunda emperyalizme ve yerli ortaklarına karşı savaşımlarını birleştirmeleri için elverişli bir ortam yaratmaktadır.
Öte yandan kapitalist üretimin sosyal niteliği ile üretim ve dolaşım araçlarının özel mülkiyeti arasındaki kapitalist toplumun temel çelişkisi her geçen gün daha da derinleşmekte ve yükselen sosyalleşme düzeyi özel mülkiyet kabuğunu zorlamaktadır. Bu durumda, burjuva toplumunun yukarıda sıralanan çelişkilerinin kaynağı olan bu temel çelişkinin, işçi sınıfının erki ile çözülmesi gerekmektedir. Ancak böylece ekonomide kargaşayı ve devri bunalımları yaratan kapitalist üretim yerine sosyalist üretim temellendirilerek üretici güçlerin alabildiğine serpilip gelişmesi sağlanacak; ancak böylece toplumda küçük bir azınlığın, büyük bir çoğunluğu sömürmesine son verilerek var olan düzenden acı çeken geniş kitleler kurtarılmış olacak ve ancak böylece gönencin toplumun bütün kesimlerine yayılarak, toplumsal varsıllık kaynaklarının, aynı zamanda, sömürü ve yoksulluğun da kaynakları olması önlenecektir.
İşçi sınıfı, devrimci sürecin başını çekmek ve sonuna değin götürmek zorundadır. İşçi sınıfı üretim araçlarının özel mülkiyetinden yoksundur. Buna karşılık var olan düzende ezilen ve acı çeken diğer toplum kesimleri, üretimde nesnel konumları gereği özel mülkiyet alanında kalırlar. Ve var olan üretim ilişkilerinin sosyalist üretim ilişkileri ile değiştirilmesinde öncü rolü oynayamazlar.Bu nedenle işçi sınıfımızın, toplumdaki diğer sınıf ve tabakalardan, onların dünya görüşlerinden ve ideolojilerinden bağımsız örgütlenmesi, politikasını kendi sonuncu amacı doğrultusunda bağımsızca belirlemesi zorunludur.Bununla birlikte işçi sınıfının siyasi eylemliliği tüm sömürülen ve baskı altında tutulan diğer toplum kesimlerine, durumlarının umutsuzluğunu ve kurtuluşlarının, ancak işçi sınıfının yönetim erki ile birlikte olanaklı olacağını gösterir. Onları savaşımlarının yanılmaz bir doğa yasası gibi işleyen bilimselliğine ve haklılığına inandırmaya, aynı saflarda savaşıma katmaya çalışır.
Ülkemizde gerek sömürüye karşı yürütmekte olduğu ekonomik savaşımı yönlendirebilmesi, gerekse emperyalizme ve yerli ortaklarına karşı sürdürdüğü bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm savaşımını başarıya ulaştırabilmesi için işçi sınıfının örgütlü siyasi savaşım yürütmesi gereklidir. Ancak böyle yapmakla yönetim erki savaşımını verebilmesi, yönetime gelebilmesiyle yönetiminde uygulayacağı bir dizi köklü girişimlerle kendinin ve geniş emekçi yığınların geleceğini yok eden halk düşmanı komplo ve sabotajları önleyerek, halkın çıkarlarını koruması gerçekleşebilir. Ancak böyle yapmakla., bütün halkın kurtuluşunu sağlayacak olan kendi sonuncu amacı doğrultusunda toplumun yeniden biçimlendirilmesi olanaklı olur.
ÖNCÜ TÜRKİYE KOMÜNİST PARTİSİ'nin amacı ve görevi; Türkiye işçi sınıfını bilimsel olarak zorunlu bu erk amacına doğru yöneltmek, bu savaşımında onu örgütlemek, ona bilinç ve savaşım kararlılığı kazandırmaktır.
Türkiye kapitalizminin gelişimindeki tekelci nitelik burjuva demokrasisinin yaygınlaşıp kökleşmesine olanak vermemiştir. Burjuvazinin ırkçılığı ve şovenizmi de burjuva diktatörlüğünü besleyip güçlendirmiştir. Bunlara etkin bir biçimde varlığını sürdüren kapitalizm öncesinden kalma keyfi davranışlar ve baskı yöntemleri de eklenince, alışılmış burjuva demokrasisinin kurum ve kuruluşlarının kalıcı biçimde yerleşmesi zorlaşmaktadır. Faşist ve dinci akımların varlığını sürdürmesine yol açan bu ortamda, tekelci burjuva zorlandığında ve koşullar elverdiğinde, emekçilerin savaşımları sonucu edinilen demokratik kazanımlar, cılız burjuva demokratik ortam yok edilerek faşist yönetimler getirilmektedir. Bütün bu koşullar demokrasi savaşımının ne ölçüde yaşamsal olduğunu gösterir. Ülkemizde halk düşmanı egemen güçler emperyalizmle işbirliği içindedir. Kendi çıkarları ile emperyalizmin çıkarları öylesine iç içe girmiştir ki; onların emperyalizmden bağımsız bir tutum göstermeleri, bilimsel olarak olanaksızdır. Halkımızın sömürülmesinde işbirliği içinde olan emperyalizm ve yerli ortakları, onun baskı altında tutulmasında da, ortak çıkarlarının sürmesi açısından işbirliği yapmak durumundadır. Demek ki halkımız emperyalizme karşı sürdürdüğü bağımsızlık savaşımında, eylemli olarak, onun yerli ortaklarını, ikisinin sömürü ve baskılarının sürekliliğini gerçekleştiren yönetimleri de karşısına almak zorundadır. Bu durumda bağımsızlık savaşımı ile bir bütün oluşturur.
İşte bu durumda, işçi sınıfımızın yakın ereği, emperyalizme bağımlı tekelci burjuvazinin ve bağlaşıklarının egemenliğine son vererek bağımsızlığı ve demokrasiyi gerçekleştirmektir.Bu amaç işçi sınıfının örgütlü öncülüğünde halkın demokratik yönetimini olanaklı ve zorunlu kılar. Ülkemizde çıkarları Bağımsızlık, Demokrasi ve Özgürlükten yana olan kesimlerin birlikteliğini gerektirir. Bu gereksinim Halk Cephesi'nde somutlaşır. Halk Cephesi'nin temelini işçi-yoksul köylü bağlaşıklığı oluşturur.
Ülkemizde üretici güçlerin gelişme düzeyi, bağımsızlık ve demokrasi doğrultusundaki girişimlerde, Demokratik Halk Erki'ni sosyalist istemlerle de karşı karşıya getirir. Toplumumuzda iş sınıfının bağımsız ve yönlendirici bir sınıf olarak yer almasının yol açtığı bu durum, Demokratik Halk Erki'nin daha ilk adımda, sosyalizm doğrultusundaki köklü dönüşümlerini olanaklı ve zorunlu kılar. Demek ki Türkiye'de bağımsızlık ve demokrasi için verilen savaşım, sosyalizm için verilen savaşım ile birleşir bütünleşir.
ÖNCÜ KOMÜNİST PARTİSİ, Demokratik Halk Erki'ne giden yolda halkımızın sürdürmekte olduğu bağımsızlık ve demokrasi savaşımında, emperyalizme ve gerici yönetimlere yönelen bütün anti-emperyalist ve anti-faşist girişimleri destekler, bu gibi eylemleri işçi sınıfının sonuncu çıkarları doğrultusunda, yörüngesine almaya çaba gösterir.
Ancak emperyalizme bağımlılığı, tekelci sermayenin egemenliğini ve anti-demokratik baskıları daha ince yöntemlerle pekiştirip yaygınlaştıran, her türlü iyileştirme (reform) girişimlerini tümüyle geri çevirir. Yine işçi sınıfının savaşımını yolundan saptırıp, burjuvazinin çıkarlarının peşine takarak ona zarar veren her türlü sapmaya, revizyonizme, sol serüvenciliğe ve işçi sınıfı dışı bir akım olan anarşizme karşı kararlı bir biçimde savaşır. Sosyalizm uygulamasındaki çözülmeyle birlikte sözde yenileşme kılığı altında sosyalizmi yok etmeye yönelik ikinci cepheyi açan yeni revizyonizme karşı ideolojik savaşım verir.
DEMOKRATİK HALK ERKİ'NİN AMAÇLARI VE GÖREVLERİ
Partimiz işçi sınıfı önderliğindeki, Demokratik Halk Erki'nin amaç ve görevlerini üç bölümde saptar.
I. POLİTİK AMAÇLAR:
1. Ülkemizi emperyalizme bağlayan bütün siyasi, ekonomik ve kültürel anlaşmalar yürürlülükten kaldırılacaktır.
2. Bağımsızlık, Demokrasi Özgürlük ve Sosyalizm ilkelerine uygun yeni bir anayasa, halkın demokratik katılımı ve tartışması yoluyla yapılacak, devlet ve toplum yaşamını ilgilendiren bütün yasal düzenlemeler bu anayasaya uygun olacaktır.
3. Ulusların kendi Yazgılarını Belirleme Hakkı ilkesine tümüyle uygun bir politika izlenecektir.
4. Kürt sorunu eşitlik, özgürlük ve gönüllülük çerçevesinde demokratik bir biçimde çözüme ulaştırılacaktır.
5. Başta komşularımız olmak üzere, gereken bütün ülkelerle dostluk ve saldırmazlık anlaşmaları imzalanacaktır.
6. Dünya devrimci sürecinin gerektirdiği enternasyonal dayanışmanın görevleri eksiksiz yerine getirilecek, anti-emperyalist politika, emperyalizm tüm dünyada kesin yenilgiye uğratılana değin kararlılıkla yürütülecektir.
7. Uluslararası düzlemde faşizm ve ırkçılıkla kararlı bir savaşım yürütülürken, Siyonizm ve İslam Fanatizmi'nin soyutlanması yönünde adımlar atılacak, emperyalist işgal ve askeri karışma (müdahalecilik) eğilimlerine karşı gerekli tüm önlemler alınacaktır.
8. Bütün yabancı sermaye kamulaştırılacak, yabancı anamal ve kredi ilişkileri halkın yararına demokratik halk devleti tarafından düzenlenecektir.
9. NATO'dan çıkılacak, ülkemiz ve dünya halklarına karşı yapılmış bütün gizli anlaşmalar açıklanacak, uluslararası güvenlik ve işbirliği, anlaşmazlıkların barışçı görüşmeler yoluyla çözümü, türesiz savaşların önlenmesi yolunda çalışılacak ve Ulusların Kendi yazgılarını Belirleme Hakkı ilkelerine uygun bir dış politika izlenecektir.
10. Her türlü faşist ırkçı, gerici halk düşmanı örgüt kapatılacak, yeniden örgütlenmelerine ve propagandasına olanak verilmeyecektir.
11. Her türlü halk düşmanı, komplo ve sabotaj girişimine, provokasyon ve açık saldırılara karşı iç düzen ve güvenliğin sağlanabilmesi amacıyla, işçi ve emekçilerin gönüllü örgütlenmesi sağlanacaktır.
12. 18 yaşını bitiren her yurttaşın yasal durumu ne olursa olsun seçme ve seçilme özgürlüğü olacaktır. Devletin bütün yöneticilik aşamaları seçimle oluşturulacak, seçmenler temsilcilerini istedikleri anda, oy kullanarak görevden alabilecek, yerel yönetimlerde genel, eşit ve göreceli görevlendirme (nispî temsil) ilkesi uyarınca seçilecek sözcüleri (halk meclisi) Halkın devlet işleyişini denetlemesi ve sorgulamasının önündeki tüm engeller kaldırılacaktır.
13. Dinin devletle olan her türlü ilişkisi kesilecek, din bütünüyle kendi durumuna bırakılacak, mezhepler arası ayrılıklar yaratılmasına izin verilmeyecektir.
14. Ülkemizin iç ve dış güvenliğinin ana güvencesi olan silahlı kuvvetler, Halk Ordusu biçiminde yeniden düzenlenecek, ordu her aşamada demokratik süreci işletecek, ordu temsilcilerinin kendilerini ilgilendiren konularda ve tabandan tavana her aşamada ülke yönetimine ve karar alma süreçlerine katılımı sağlanacak, orduda kendi iç işleyişinde dayak ve benzeri insan onuruna aykırı, demokrasi karşıtı uygulamalar önlenecektir. Ordunun ülke yönetimi için gerekli profesyonel hazırlık ve donanımını gerektiren önlemler alınacaktır. Barış döneminde, silahlı kuvvetler görevlilerinin ülkenin toplumsal ve politik yaşamına etkin katkısı gerçekleştirilecek, her yurttaşın kendi doğduğu ya da yaşadığı yerde askerliğini yapması sağlanacak, bulunçsal (vicdani) nedenlerle silah kullanmak istemeyenlerin ülkenin iç ve dış güvenliğinin gerektirdiği alanlarda, barış gönüllüsü olarak görev yapmalarına olanak sağlanacaktır.
15. Ülkenin iç ve dış güvenliğinin gerektirdiği bilgi alma (istihbarat) örgütlenmesi barış, demokrasi, bağımsızlık, özgürlük ve sosyalizm ilkeleri doğrultusunda yeniden kurulacak, ilgililerin yüksek bir yurtseverlik ve enternasyonalizm bilinciyle donanmış olmalarına özen gösterilecektir.
II. EKONOMİK AMAÇLAR:
1. Ülke ekonomisi, bağımsızlık, özgürlük ve sosyalizmin stratejik ilkeleri doğrultusunda yeniden düzenlenecektir. Bu amaçla, ülke ekonomisinin hızla kalkınması, bölgeler arası ayrılıkların giderilerek dengenin sağlanması, gelir dağılımının emekten yana düzeltilmesi, sosyalist mülkiyet biçimlerine geçiş yoluyla ve merkezi bir planlama ile sağlanacaktır..
2. Sosyalist mülkiyet biçimlerine geçişin ilk adımı olarak, işkolunda tekel niteliği kazanmış büyük endüstri ticaret ve yardımcı (hizmet) işletmeleri, makro-ekonomik planlama açısından önemli bankacılık ve sigortacılık işkolu, dış ticaret, ulaştırma, erke (enerji) işkolları, ormanlar, kıyılar, madenler, doğal ve tarihsel SİT alanları, ilaç endüstrisi dahil bütün sağlık işkolları, büyük tarımsal işletmeler ile ağa toprakları tümüyle kamulaştırılacak, işkolunda tekel niteliği kazanmamış endüstri, ticaret ve yardımcı kuruluşları, küçük esnaf ve küçük ölçekli tarım yapan köylüler, balıkçılar, hayvancılık ve ormancılık yapan, el sanatlarıyla uğraşan küçük üreticiler, turizm, kültür ve sanat işkollarında çalışanlar demokratik ve merkezi planlama doğrultusunda özgürce çalışabilecek ve kooperatifleşme yönünde özendirilecektir. Kamulaştırılan toprakların bir bölümü topraksız ve az topraklı köylülere karşılıksız dağıtılacak, toprak reformundan yararlanan köylüler kooperatifleşme yönünde özendirilecektir.
3. Ekonomi yönetimi, demokratik toplumsal katılım yoluyla hazırlanan merkezi planlama aracılığı ile sağlanacaktır. Merkezi planlama; toplumsal ekonomide, piyasaların yol açabileceği kargaşa ve savurganlığın önlenmesini, bölgeler arası eşitsizliğin, dışa bağımlılığın, kol ve kafa emeği arasındaki ücret dengesizliğinin giderilmesini, toplumsal ve teknolojik gelişmenin, gönenç artışının doğal çevre ve insani açıdan gerçek, dengeli dağılımının gerçekleşmesi güvence altına alınacaktır.
4. Gelir dağılımını, işçiler ve diğer emekçilerin yararına değiştirmek amacıyla, merkezi planlama yönünde yeni mali politikalar uygulanarak, fiyat dengesi sağlanacak, insan onuruna yaraşır bir yaşam için gerekli taban ücret hakkı tanınacak, herkese emeğine göre ücret ödenecek, bütün dolaylı vergiler ve tüketim vergileri kaldırılacak, gelir düzeyine göre ve hakça, genel bir vergi uygulanacak, köylülerin devlete ve tefecilere olan bütün borçları silinecektir.
5. Başta yoksul köylülük olmak üzere, kırsal ekonominin canlandırılması için yönetim, makine, tarımsal ilaç, yetişmiş insan gücü ve diğer her türlü yardımı yaparak gerekli önlemleri alacak, yeni tarım politikaları yönünde eğitim süreci başlatılarak, köyle kent arasındaki uçurum kapatılacaktır.
6. Ülkedeki tüm yabancı sermayeli, banka ve işletmeler kamulaştırılacak, dış borçlar için öteleme (moratoryum) ilan edilecektir. Yabancı sermayenin ülkeye yeniden girişinin nasıl olacağını Demokratik Halk Erki belirleyecektir.
III. SOSYAL AMAÇLAR
Genel Olarak;
a) Kişinin toplumdaki yeri, toplumsal açıdan gerekli ve yararlı bir iş yapmasına bağlı olacaktır. Bu ilke uyarınca, çalışabilecek yaş ve güçte olan herkese iş olanağı sağlanarak, işsizliğe son verilecektir. Bütün çalışan halka iş gü;vencesi sağlanacaktır. İşsizlik tümüyle ortadan kaldırılıncaya değin, geçiş dönemi boyunca bütün işsizlere taban ücreti üzerinden işsizlik parası ödenecektir.
b) Günlük ve yıllık iş saatleri insanca yaşamaya, dinlenmeye, iş dışı yaratıcı bireysel etkinliklere elverecek biçimde sınırlanacak. İlk aşamada günde 8 saat ve haftada 40 saatten çok çalışmaya izin verilmeyecek, yılda 30 işgünü ücretli izin hakkı tanınacaktır. Çalışma saatlerinin giderek azaltılması yönünde politikalar izlenecek, bu durumun üretimde neden olabileceği düşüşü önlemek amacıyla merkezi planlama doğrultusunda iş gücü verimliliğini artırmaya yönelik önlemler alınacaktır.
c) Herkese genel, eşit ve ücretsiz, sağlık hizmeti sunulacaktır. Bu amaçla; gelişkin bir temel sağlık hizmetleri sistemi kurulacak, bütün sağlık sektörü ileri bilgi ve teknoloji uyarınca yeniden düzenlenecektir.
ç) Demokratik Halk Erki, her yurttaşın sınırsız ve çok yönlü, yaratıcı gelişimini güvenceye almak amacı doğrultusunda, ülke düzeyinde eğitim işlerini yeniden düzenleyecektir. 11 yıllık zorunlu temel eğitim dahil bütün eğitim işleri ücretsiz, eşit ve bilimin yol göstericiliğinde yeniden düzenlenerek sunulacak, herkese ana dilinde temel eğitim hakkı sağlanacak, çok yönlü yeni insanın eğitim için gerekli Politeknik eğitim ilkesi uygulanacaktır. Eğitim işleri, yaratıcı ve özgür düşüncenin, bilimin, aydınlık anlı (zihinli) insanların gelişimini amaçlayacak biçimde örgütlenecektir. Çalışan nüfusun iş saatleri dışında kalacak sürelerde eğitim yapması amacıyla akşam okulları ve üniversiteler kurulacak, bütün üniversiteler her türlü araştırıcılık uygulamada özerk olacaktır. Eğitimde bütün yurttaşların insan, doğa ve yurt sevgisiyle yetiştirilmeleri, köklü bir enternasyonallik ruhuyla biçimlenmeleri, yaratıcı yönlendirici, özgüveni yüksek, özdenetimli yetişkinler olabilmeleri asal amaç olacaktır.
d) En az güncel yeterlilikte bir konutta barınmak her yurttaşın hakkıdır. Bu hakkı güvenceye alabilmek amacıyla, ilk aşamada, bütün konutlar kamulaştırılacak özellikle konut gereksinimi olanlara, ücretlerinin %5'ini geçmeyecek biçimde kiralanacaktır. Konut yapımına elverişli kent toprakları ise yönetimce ve konut yapı kooperatiflerince merkezi plan ilkelerine ve amaçlarına uygun olarak, nüfusun konut gereksinimini karşılamak amacıyla değerlendirilecektir.
e) Köyler ve kentler arasında, var olan gelişim ve gönenç dengesizliğinin giderilmesi amaçlanarak, köylerden kentlere dek bütün yerleşim birimlerinde, en az güncel ölçülerde yaşam olanağı sağlanacak, bu amaçla merkezi plana uygun olarak, gerekli yenileştirme uygulamaları ve kentsel iyileştirmeler yapılacaktır. Merkezi planlama amaçları doğrultusunda yapılan kentsel iyileştirmelerle gecekondular aşama aşama ortadan kaldırılacak, bu bölgeler kentsel gelişim projeleri doğrultusunda yararlı alanlar durumuna getirilecektir. Kent içi ve kentler arası ulaşım, kamu araçlarına öncelik verilerek sağlanacak merkezi kent bölgelerinde kamu ulaşım araçları dışında ulaşım kısıtlanacak ve yaya alanları yaygınlaştırılacaktır.
f) Ulaşımda raylı sistemlere ağırlık verilecek, dışa bağımlılıktan kurtulmak amacıyla öz kaynaklarımızdan yaratılacak erke (enerji) türlerinin kullanılması yönünde köklü projeler geliştirilecektir.
İşçiler İçin:
a) Her işçinin dilediği yerde ve işte çalışması sağlanacaktır.
b) İşyerinin denetimi ve yönetimi işçiler tarafından gerçekleştirilecek, son söz Demokratik Halk Erki'nin amaçları doğrultusunda işçilerde olacaktır.
c) İşçi sınıfının birliği ilkesi uyarınca tüm işçilerin tek sendikada olmaları özendirilecek, sendikaların gürbüzlüğünün ve yetkinliğinin kalıcılaştırılması için her türlü olanak tanınacaktır.
ç) İşçi sınıfı, Demokratik Halk Erki'nin sosyalist niteliğinin biricik güvencesidir. Bu anlamda işçilerin, her geçen gün kamu yönetimine etkin bir biçimde katılmaları sağlanarak, bilinç kültür ve yönetme yeteneklerinin gelişmesi için bütün olanaklar kullanılacaktır.
d) Her işçi emeğinin karşılığı olan ücreti alacaktır.
Emekçi Köylülük İçin:
a) Kırsal alandaki baskı ve gerici erkin bütünüyle yok edilmesi, yeniden gelişmesinin önlenmesi için; yönetimde yoksul köylülerin ağırlıkta olduğu demokratik köylü komiteleri kurulacak ve yerel sosyal ekonomik yönetim Demokratik Halk Erki'nin politikası ve amaçları doğrultusunda bu yarkurulların elinde olacaktır.
b) Kırsal kesimde gizli işsizliğe son vermek amacıyla kırsal kalkınma projeleri geliştirilecek, tarımın geliştirilmesi ve ürünün değerlendirilmesi için kentle köy arasındaki sosyo-ekonomik dengesizlik ortadan kaldırılacak, çiftçilik özendirilecektir.
c) Köylünün tarım aletleri, makineler ve diğer tarım gereç ve gereksinimleri açığı kapatılacak, hızlı kooperatifleşme yöntemleri özendirilecek, büyük çaplı tarım üretimi çiftlikleri kurulacak, köylüler eğitilerek ortaçağ anlayış ve yöntemleri ile tarım yapmaktan kurtarılacaktır.
ç) Devlet ve tefeci borçlarında kurtulan köylünün ekonominin ana güçlerinden biri durumuna gelmesi için gereken tüm yatırımlar hızla yapılacaktır.
Diğer Çalışanlar İçin:
a) İşçiler dışında tüm çalışanların bir bütünsellik içinde sendikalaşmaları ve mesleki alanlarda örgütlenmeleri sağlanacaktır.
b) Her meslek kümesi çalışanı kendi mesleğinde, sosyalizm ilkeleri doğrultusunda özgürce çalışmakta serbesttir. Yurttaş ve yurt çıkarlarının en önde olduğu sosyalist düzende, aydınların, teknik elemanların, öğretmenlerin, doktorların ve sanat insanlarının yeni toplumun kurulmasındaki işlevsellikleri yadsınamaz. Demokratik Halk Erki tüm bu meslek öğelerine gereken önemi ve olanağı verecektir
Kadınlar İçin:
a) Sömürücü toplumların yarattığı kadın-erkek eşitsizliklerinin giderilmesi ve kadınların ev hayatının köleleştirici etkisinden kurtarılıp yaratıcı güçlerinin geliştirilmesi sağlanacak, organizmalarına zararlı olan alanlarda çalışmaları önlenecek ve kadın-erkek ayrımı gözetmeksizin eşit işe eşit ücret uygulanacaktır.
b) Dayak ve her türlü yıldırma yöntemleri en ağır biçimde cezalandırılacak, insanlık onurunu ayaklar altına alan, kadının kendi bedenini herhangi maddi çıkar karşılığı satması kesin olarak önlenecek, fuhşun tuzağından kurtulan kadınların onurlu bir yaşama kavuşması için iş sağlanacak, fuhşun ve kadını aşağılayan diğer baskıların nesnel koşulları ortadan kaldırılacaktır.
Gençlik İçin:
Toplumun geleceği olan gençliğin, özgür ve yaratıcı bir biçimde bütün erkesini halkı için kullanmasına yönelik engeller ortadan kaldırılacak, çok seçenekli bir eğitim ve sosyal etkinlikler ortamı yaratılacak, onlara yönetimin ve toplumun bütün olanakları kullanılacak, partiye tavırda bağımlı örgütsel olarak bağımsız örgütlenmelerinin bütün ülke çapında yaygınlaştırılması için gerekenler yapılacaktır.
Gençliğin özgürlüğe aşık yüksek bir yurt sevgisi ve enternasyonalizm ruhuyla yetişmesi için çalışılacaktır. Bu konumuyla gençlik yeni toplumun yaratılmasının itici gücü olacaktır.
Çocuklar İçin:
Yeni toplumun tek ayrıcalıklı kesimi çocuklar olacaktır. Devletin doğrudan güvencesinde, devlet-aile-okul işbirliğini gerçek anlamda yaratarak, en değerli varlığımız olan çocukların eğitimi, yetiştirilmesi birinci sırada ele alınacaktır. Çocuklara karşı en küçük bir savsaklama, toplum suçu sayılacak ve cezalandırılacaktır Öte yandan toplumun; çocuk eğitimi konusundaki bilim karşıtı eskimiş düşüncelerin nesnel koşullarının ortadan kaldırılması için her türlü bilimsel çalışma yapılacak, çocuk eğitimcilerine yönetimin ve toplumun bütün olanakları sunulacak, çocuk eğitimi mesleğinin ayrıcalıklı duruma getirilmesi için her türlü önlem alınacaktır
Doğanın Korunması İçin:
Çevrenin ve doğal varsıllıklarımızın korunmasına yönelik başta eğitim sistemi olmak üzere toplumun bakışını ve değer yargılarını kökünden değiştirecek projeler uygulanacak, çevrenin korunmasını yalnızca polisiye önlemlerle ele alan bakışın aşılması için her tünlü çalışma yapılacaktır. Doğanın korunmasına proje ve girişimler ödüllendirilecek, aykırı davrananlar ise cezalandırılacaktır.
Sanat ve Kültür İçin:
Sosyalist toplumda, yeni insanın oluşturulmasında, sanatın işlevi yaşamsaldır! Bu nedenle;
a) İnsanın kendisini özgürce anlatmasında, toplum yaşamında, sanatın değer biçilmez bir yanı vardır.
b) ÖNCÜ TKP, sanatta Toplumcu Gerçekçiliğin yaratıcılığın ve özgürce gelişimin öncülüğünü yapar, sanatın özgür bir ortamda toplumsallaşması, sanat emekçilerinin örgütlenmesi ve sanatın yurttaşlara ulaşması için nesnel koşulları yaratır.
c) Sanat eğitimini, ilköğretim öncesi eğitim, ortaöğretim ve yükseköğretimin bütün aşamalarında öğretim programlarına alır ve nesnel koşullarını oluşturur.
ç) Sanat, sanat emekçilerinin kendilerine sunulacak toplumsal olanakları, örgütlü ve birlikte bir toplumsal yeniden üretimi gerçekleştirmek yolunda geliştirir.
d) ÖNCÜ TKP, yönetimin, sanatta yeni ve birbirine göre başkalıklar yaratma biçem ve anlatımlarının gelişmesi doğrultusunda özendirici bir yol izler.
e) Yönetim, sanatın metalaşmasını değil toplumsal işlevini gözetir.
f) Yönetim, sanatın, öğrenilmesi ve sunulması için gereken işlik (atölye) ve özel konutları (salonları) yapar.
g) ÖNCÜ TKP, sanatsal ürünlere, yeni insanın oluşturulması sürecindeki yerine göre değer verilmesi için ideolojik savaşım verir.
Spor ve Sosyal Etkinlikler İçin:
Spor çıkar çevrelerinin sömürü alanı olmaktan çıkarılacak, toplumun bütün kesimlerinin spor yapabilmelerinin nesnel koşulları oluşturulacaktır. Ülkenin her köşesinde spor ve sosyal etkinliklerin yapılabilmesi için, yeşil spor alanları ve spor işletmeleri hızla kurulacak, var olan işletmeler halka açılacak ve kullanılabilir duruma getirilecektir. Spor yeni toplumun ayrılmaz bir parçası durumuna getirilecektir.
Sonuç olarak:
ÖNCÜ KOMÜNİST PARTİSİ, Demokratik Halk Erki'ne giden yolda, halkımızın ivedi demokratik istemlerinin karşılanması, işçi sınıfımızın ve tüm emekçi halkımızın esirgenip güçlendirilmesi ve yoksul köylülerin ivedi istemlerinin gerçekleştirilmesi için sürekli savaşım yürütür.
Kendisi ile birlikte bütün çalışan halkın kurtuluşunun ilk adımı olan Demokratik Halk Erki'nin gerçekleştirilmesi amacıyla partimiz, bu programı yaşama geçirmek için çalışır. Bağımsızlık, Demokrasi, Özgürlük ve Sosyalizmden yana güçleri bu program doğrultusunda savaşıma çağırır.
PROGRAMA EK
Demokratik Halk Erkine giden Yolda Halkımızın İvedi İstemleri:
A. 12 Eylül Anayasası Değişmeli ve Sorumlular yargılanmalıdır.
1. Anayasa bütünüyle değiştirilecektir.
2. Demokratik bir anayasa hazırlanmalıdır.
3. 12 Eylül yöneticileri yargı önüne çıkarılmalıdır.
4. Tüm siyasi tutuklulara genel af çıkarılmalıdır.
B. Kürt Sorunu:
1. Olağanüstü Hal uygulamaları öncelikle kaldırılmalıdır.
2. Köy koruculuğu sistemi öncelikle kaldırılmalıdır.
3. Kürtçe üzerindeki her türlü yasağa son verilmelidir.
4. Kürt kimliği tanınmalıdır.
5. Halkımızın evlatlarının birbirlerine kırdırılması önlenmelidir.
6. Akan kan durdurulmalı, zora dayalı çözüm yollarından vazgeçilmelidir.
7. Ulusal gelirimiz, tank, top, silah için değil; iş, ekmek, özgürlük için kullanılmalıdır
C. Basın Üzerindeki Yasaklar:
1. İlerici basın üzerindeki baskı ve sıkı denetim (sansür) kaldırılmalıdır.
2. Öldürülen basın ilgililerinin suçluları bulunarak yargı önüne çıkarılmalıdır.
3. Kitap ve yayın yasaklamalarının, dayanağı olan, yayın toplatılmasıyla ilgili bütün yasa
maddeleri uygulamadan kaldırılmalıdır.
4. Basın ilgililerinin görevlerini kolaylaştırmak için gerekli önlemler alınmalı, engelleyici durum ve davranışları olan görevlilere yaptırımlar getirilerek uygulanmalıdır.
Ç. Demokratik Bilimsel Eğitim:
1. Din dersleri eğitim programlarından çıkarılmalıdır.
2. 8 yıllık ilköğretim süresi 11 yıla çıkarılmalı, ders programları, bilimsel açıdan gözden geçirilmeli, bilim dışı yaklaşımlar ayıklanmalıdır.
3. Ortaöğretim sanat ve meslek okullarının sayıları, çeşitlilikleri ve ders programları, ülke gereksinimleri ve gerçekleri göz önünde bulundurularak belirlenmelidir. Ortaöğretim ders programları, mantık, felsefe, sosyoloji dersleri ile anlamlandırılmalı, ezbercilik bırakılmalıdır.
4. Üniversiteler özerk duruma getirilmelidir.
5. Üniversite seçme sınavı kaldırılarak herkese yüksek öğrenim hakkı tanınmalıdır.
6. Harçlar kaldırılmalı, paralı eğitime son verilmelidir.
7. Öğrenci krediler taban ücret düzeyine çıkarılarak,öğrenciye parasız barınma hakkı sağlanmalıdır. Üniversite yönetiminde öğrenciler söz ve karar sahibi olmalıdır.
9. Üniversite yönetiminde bütün çalışanlara söz hakkı verilmelidir.
D. Siyasi Partiler, Dernekler ve Toplu Gösteri Yürüyüşleri Yasası:
1. Siyasi partiler ile dernekler ve sendikalar arasında bağ kurmayı yasaklayan bütün yasalar değiştirilmelidir.
2. Siyasi partilerin ve derneklerin uluslararası ilişkileri üzerindeki bütün yasaklar kaldırılmalıdır.
3. Seçimlerde, bir tek yurttaşın bile oyunun boşa gitmemesi için Ulusal Artıklar (MilliBakiye) yöntemi uygulanmalıdır.
4. 18 yaşını dolduran her yurttaş partilere ve derneklere erkinlikle üye olabilmelidir.
2820 Sayılı Siyasi Partiler Yasası tümüyle değiştirilerek parti örgütlenmesinin önündeki
engeller kaldırılmalıdır.
6. Partilerin merkez yöneticilerine siyasi dokunulmazlık hakkı tanınmalıdır.
7 Toplu gösteri ve yürüyüşler için uygulanan kısıtlamalar kaldırılmalıdır.
E. Bütün Çalışanlara Grevli Toplu Sözleşmeli Sendika Hakkı:
1. Grev ve toplu sözleşme ile ilgili demokrasi karşıtı kısıtlamalar kaldırılmalıdır.
2. Lokavt suç sayılmalı ve yasaklanmalıdır.
3. Memura ve diğer çalışanlara sendika hakkı tanınmalı, ILO sözleşmelerinin gereği ivedilikle yerine getirilmelidir.
4. Sosyal yönetim anlayışlarından uzaklaşmaya (taşeronlaşmaya) son verilmelidir.
5. Sendikasız işçi çalıştırmak suç sayılmalıdır.
F. Genel Demokratik İstemler:
1. 1 Mayıs işçilerin birlik, savaşım ve dayanışma günü, 8 Mart Uluslararası Emekçi Kadınlar Günü, 10 Kasım Dünya Gençlik Günü, olarak yasallaşmalıdır.
2. İşsizlik sigortası uygulaması başlatılmalıdır.
3. 16 yaşından küçük olanların çalıştırılmasının yasaklanması ve 16-18 yaş arası işçilerin 6 saat çalışmaları yasayla düzenlenmelidir.
4. Bütün çalışanlar için hafta sonu dinlencesi 2 gün olmalıdır.
5. Seçilme yaşı 18'e indirilmelidir.
G. Emekçi Köylülük İçin:
1. Köylü tefecinin elinden kurtarılmalı tefecilik cezalandırılmalıdır.
2. Emekçi köylülüğün tefecilere ve bankalara olan borcu silinmeli ve üzerindeki tutu (ipotek) kaldırılmalıdır.
3. Emekçi köylülüğe araç-gereç, makine ve gübre yardımı yapılmalıdır
|
